Filmoznawca zajmujący się zagadnieniami narracji filmowej i kognitywnej teorii filmu. W książce Rozumienie opowiadania filmowego przedstawił model procesu rozumienia filmu fabularnego oraz analizę skrzywień konstrukcyjnych, jakie pojawiły się w wypowiedziach widzów filmów. W książce Historia narracji filmowej przedstawił zarys poetyki historycznej narracji filmowej z omówieniem podstawowych trybów opowiadania. Jest także autorem analiz narracyjnych takich filmów jak Podejrzani (1995, reż. B. Singer) i Memento (2000, reż. Ch. Nolan).
W latach 1999-2016 pełnił kolejno funkcje: zastępcy dyrektora Instytutu Sztuk Audiowizualnych ds. dydaktycznych, prodziekana WZiKS UJ ds. dydaktycznych, dziekana Wydziału Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ.
Książki:
Film i poznanie. Wprowadzenie do kognitywnej teorii filmu, Kraków: Wyd. UJ 1999;
Rozumienie opowiadania filmowego, Kraków: Wyd. UJ 1999;
Kognitywna teoria filmu. Antologia przekładów, Kraków: Baran i Suszczyński 1999 (redakcja);
Historia myśli filmowej. Podręcznik, Gdańsk: Wydawnictwo słowo/obraz terytoria 2007, 2010 (współredakcja i współautorstwo z Alicją Helman).
Historia narracji filmowej, Kraków: Universitas 2018
Artykuły:
Film jako działanie. Użycie teorii aktów mowy w teorii filmu [w:] A. Helman, Historia semiotyki filmu, Warszawa 1993, t. 2, s. 100-114;Przetwarzanie poznawcze na przykładzie odbioru „Laury" Otto Premingera, „Principia", 2000, t. XXVI, s. 71-97;
„Podejrzani" Bryana Singera. Przypadek kłamstwa narracyjnego, „Kwartalnik Filmowy" 2004 nr 46, s. 26-42;
W pętli zapomnienia. Analiza narracyjna filmu ‘Memento' Christophera Nolana [w:] P. Francuz (red.), Psychologiczne aspekty komunikacji audiowizualnej, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL, 2007, s. 133-163.
Narrator niewygodny w filmie fabularnym, "Kwartalnik Filmowy" nr 71-72 2010, s. 60-74.
Film jako komunikat [w:] P. Francuz (red.), Komunikacja wizualna, Wydawnictwo Naukowe "Scholar", Warszawa 2012, s. 203-225.
Techniki subiektywizacji w filmie fabularnym, “Kwartalnik Filmowy”, nr 97-98, 2017, s. 263-277.
Oddramatyzowanie akcji i antyklimaks w filmie fabularnym, „Panoptikum”, 2018, nr 19 (26), s. 80-94.
Konstruowanie postaci filmowej za pomocą chwytów dramaturgicznych, „Media-Kultura-Komunikacja Społeczna”, nr 15/4, 2019 nr 15/4, s. 87-103.
O narracji epistemicznie niejednoznacznej: niewiarygodność w kinie gier umysłowych, „Ethos”, nr 2 (134), 2021, s. 269-297.
Koncepcja ucieleśnionego poznania w kognitywnej teorii filmu, „Kwartalnik Filmowy”, nr 119, 2022, s. 6-29.