Prof. dr hab. Małgorzata Radkiewicz – filmoznawczyni. Zajmuje się problematyką tożsamości kulturowej oraz twórczością kobiet w kinie, fotografii i sztuce współczesnej. Wyrazem jej zainteresowań są publikacje: „W poszukiwaniu sposobu ekspresji. O filmach Jane Campion i Sally Potter” (2001), „Władczynie spojrzenia. Teoria filmu a praktyka reżyserek i artystek” (2010). Ponadto autorka książek: „Derek Jarman. Portret indywidualisty” (2003), „Młode wilki polskiego kina. Kategoria gender a debiuty lat 90.” (2006) oraz „Oblicza kina queer” (2014), napisanej w rezultacie badań w ramach projektu badawczego Narodowego Centrum Nauki. W latach 2015-2018 Koordynatorka projektu badawczego Narodowego Centrum Nauki: „Pionierki z kamerą. Kobiety w kinie i fotografii w Galicji 1896-1945”, którego efektem są artykuły opublikowane na łamach „Kultury Współczesnej”, „Przeglądu Kulturoznawczego”, „Kultury Popularnej” i „Zeszytów Artystycznych”. Jako stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w roku 2015 prowadziła badania, których efektem jest monografia: „Modernistyki o kinie. Kobiety w polskiej krytyce i publicystyce filmowej 1918-1939” (2016). Wraz z Moniką Talarczyk zredagowała tom „(Nie)widzialne kobiety kina” (2018), będący zbiorem tekstów poświęconych aktywności kobiet w filmie – w różnych rolach i funkcjach. W ramach Akademii Filmu Awangardowego (Fundacja Okonakino, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Uniwersytet Warszawski) przygotowała wykłady oraz teksty opublikowane w tomie „Historie filmu awangardowego. Od dadaizmu do postinternetu” (2020, red. Gabriela Sitek, Łukasz Ronduda).
Współpracuje z Centrum Historii Miejskiej Europy Środkowo-Wschodniej we Lwowie.
Członkini Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego oraz Polskiego Towarzystwa Badań nad Filmem i Mediami.
Członkini Rady Muzeum Fotografii w Krakowie.